کاربری جاری : مهمان خوش آمدید
 
خانه :: شعر
موضوعات

اشعار



ترکیب بند عاشورایی

شاعر : سید علی موسوی گرمارودی     نوع شعر : مرثیه     وزن شعر :     قالب شعر : ترکیب بند    

بند اوّل/ از گلوی غمگین فرات
می‌گریم از غمی که فزون تر زعالَم است            
گر نـعـره برکشم ز گلوی فلک، کم است

پـنـدارم آن‌که پشت فـلـک نـیـز خـم شـود            زین غم که پشت عاطفه زان تا ابد خم است


یـک نیزه از فـرات حقـیقـت، فـراتراست            آن سـر که در تـلاوتِ آیـاتِ محکـم است
مـا مـردگـانِ زنـده کجــا، کربـــلا کــجــا
            بی تشـنگی چه سود گر آبی فراهم اسـت
جز اشک، زنگِ غفلتم از دل، که می‌برد؟
            اکنون که رنگِ حیرتِ آئـینه، دَرهم است
امّا دلـی که خیـــمه بــــه دشتِ وفـــا زند
            آییــــنـه تـــمـام نـمــــای مــحــرم اســـت  
وین شوق روشنم به رهایی که در دل است
            آغــاز آفـتـاب و سـرانــجـامِ شـبـنـم اسـت

آه ای فـرات، کـاش تو هـم می گـریـسـتی

آسوده، بی خـروش، روان بــهر کـیـستی

بند دوم/ نقش کبریا
انــگـار کــربـلا، رقــمِ خـــامـۀ خـداسـت
            یـا پـرده ای نگــاشته از نـقـش کـبریاسـت
یک سوی، نـقـش روشنِ سبز و سپـید را
            بـر آن نـگـاره بُرد که پـیدا و روشـناست
یعـنی به رنگِ سـبز، صـف اولـیا کـشـید
            سوی دگـر سـپـاه مــشـــئـوم اشــقـیـاسـت
امّـا چـرا فــرات، مـیـان دو سـویِ نـقـش
            آن‌گونه می‌رود که ز لب تشنگان جداست
خورشید راسـپید و درخـشان کشیده است
            انـگــار چهـرِ قـدسـی سـالارِ کــربلاسـت
خـورشـیـد در میانه درخـشـان و گـِرد او
            هـفـتـاد و یـک سـپـیـده تابـان و آشنـاست

آن شـیـشه برشـکـسته ز سنگ جـفا چـرا 

وان شب چـراغ در کـف دیـوان رها چرا
بند سوم/ حُر
حُـر شرم می‌کند که به مــولا نـظر کــنـد
            یا از کـنـار خــیــمـه زیـنـب گـــذر کـنــد
دیروز ره به چـشمه خـورشید بسـته بـود
            امشب چگونـه روی به‌سـوی قــمـر کـنـد
آغـاز روشـنــاییِ آئـیـنـه، حـیـرت اســت
            زان پـس که از تـبـارِ سیـاهی حـذر کــند
در غیبت سـپـیده، سحرهم سـترون اسـت
            کـو پـرتــــوی کـه آیـنـه را بـارور کـنــد
یک گام تا به خانۀ خـورشید بیـش نیسـت
            حاشا کـه راه را قــــدمـی دورتــر کــنــد
ره‌ پوی کوی دوست چه حاجت بَرَد به پا
            کو آفـتـاب عـشـق کـه با سـر سـفــر کنـد
از نیمه راهِ فاجعه، برگـشت سوی عشـق
            تا خـلعـت بـلـنـد وفـا را بــه بـــر کــــنـد

در کربلا دوباره جـهان عشق را شناخت

در کربلا جهان دل خود را دوباره ساخت
بند چهارم/ عشق، حماسه، غم
این کاروان کـه عازم سر منزل دل است
            فارغ ز ره گـشودن منزل به منزل اسـت
گمگشته ای که راه به خـورشید بـسته بود
            اکـنـون هـم‌او ز راهـــروانِ رهِ دل اسـت
خورشيد هم که قافـله سالار ایـن ره است
            از رهروان روشن این راهِ مشـکل اسـت
بـذرِ ستـاره در شــفـق سـرخ خـوشـه داد
            زان کِشتگاهِ نور زمین را چه حاصل است
عـشق ار ز کربلا رهِ خود تا خـدا گـشـود
            عقلِ زبون هنوز در آن پای در گِل است
ای شهسوار عـشق! مرا جانِ سرخ بخش
            عاشق نی‌ام، هنوز دلم خام و عاقل اسـت
دستِ مرا بگـیـر و ازین ورطـه وارهـان
            دستی که نـمراد، به گـردن حـمـایل است

در کـربـــــلا دوبــاره خـــــدا آدم آفــریـد

در کــربـلا حـمـاسـه و غـم بــاهم آفـریـد
بند پنجم/ حبیب بن مظاهر(ع)
ای عشق! از تو پیر و جوان را گزیر نیست
            ای ســربلند! با تو کسی سربه‌زیر نیـست
چـونی که تا به مـلک دلی خـانه سـاخـتی
            دیگر کسی به‌جز تو در آن دل، امیر نیست
گر سوی کـس اشاره به جـان باختن کنی
            فرقی میـان عـاشـق بُـرنـا و پـیـر نـیـست
در کــربــــلا ولایــتِ دل با حـبـیـب بـود
            عـشقی حبیب یافت که آن را نظیر نیست
از زیرِ بـرفِ پـیـریِ او لاله بــر دمـــیـد
            هــرگه ز بـاغ دل بدمـد لالـه، دیـر نیست
جان را به راه دیدن محـبـوب داد و گفت
            هرکس نه پیش چشم تو میرد بصیر نیست
در بـیـشه‌هـای سبزِ وفــا شـیـرِ سرخ بود
            رهـرو اگـر حـبـیـب نـبـاشد دلـیـر نـیست

از صـولـتـی که در نـگـه ان دلـیــر بــود

در لـرزه می فـتــاد اگـر جـان شـیــر بـود
 بند ششم/ حضرت علی اصغر(ع)
چون موج روی دست پدر پیچ و تاب داشت
            وز نازکی، تـنی به صـفای حبـاب داشت
چون سوره‌های کوچک قرآن ظریف بود
            هـرچـنـد، او فـضـیلتِ امّ الکـتـاب داشت
چون سـاقـه‌های تازۀ ریــواس، تُــرد بود
            از تـشنـگی اگرچه بـسی الـتـهـاب داشـت
از بس که در زلالیِ خود، محو گشته بود
            گـویـی خیال بود و تنی از سـراب داشت
لـبـخـنـد، سـایـه ای گــذرا بـود بــر لـبـش
            با آن‌که بسته بود دو چشمان و خواب داشت
یک‌جا سه پاسخ از لبِ خاری شنیده بـود
            آن غـنچه نیز فرصتِ یک انتخاب داشت
خـونـش پـدر بـه جانب افـلاک می‌فـشـاند
            گـویی به هدیه دادنِ آن گل، شتاب داشت
خورشید در شفق شرری سرخ گون گرفت

یعنی که راه شیری او رنگ خون گرفت

بند هفتم/ حضرت قاسم بن حسن(ع)

آن چـهـرِ بــر فـروخـتـه، مـاهِ تـمـام بــود            نو رُسته بود لیـک چو گـل سرخ‌فام بـود

همچون بـنـفـشۀ طَبَـــری تـُرد و تازه بود            چون مـیوه‌های نـورسِ ناچـیده خام بــود

قـدّش کـمـی ز قامتِ شـمـشـیـر، بــیـشـتر            گویـی چو ذوالـفـقـارِ عـلی در نیـام بــود

گـرما اگرچه شـعـله کش اما بـه روی او            چـون بـازتابِ شعــله به روی رُخام بــود

چـون سـیبِ اوفـتـاده ز شـاخـه درون آب            غرقِ عَـرَق دو گونـۀ آن گل، مـُدام بــود

چـشـمــانِ او دو گـوهـرِ تابان و بی‌قـرار            در جستجویِ رخصتِ جنگ از امام بـود

آخِـر اجــازه یـافـت که جـان را فـدا کـنـد            وین رخصت از نگـاه عـمو، بی‌کلام بود

بَرجَست بر بُراق و به معراجِ خون شتافت            مــیدان، پـلـی به جـانــبِ دارالـسّـلام بـود

یک بنـدِ پـای پوش، از او بــرنبسته ماند            وین خود برای نسل جـوان یک پـیام بـود

قاسم ز شوقِ وصل، سرازپا نمی‌شنـاخت            بی شـوقِ حـق، مناسک دل، نـاتـمام بـود
شیرین تر است از عسل ار، مرگ آبروست

 زهراست زندگی اگرت بندگی در اوست

بند هشتم/ حضرت علی اکبر(ع)
گرما در اوج بود و هـوا شـعله می‌کـشیـد
            حـتّـی نفس ز سـیـنه به لب‌هـا نمی‌رسیـد

جوشن به بر چو آتـش سـوزنـده داغ بـود            گویی عرق ز گونۀ خورشـید می‌چـکـیـد

در سوی خصم جنگلی از تیغ و نیزه تـیز            وز سوی دوست، یوسفی از مصر می‌رسید

چــشـمــان آهــوانـۀ او بــا نـگــاهِ شـیـــر            رخ چون شکوفه سرخ و لب از تشنگی سپید

گویی که از سـیاوش و رسـتم خـدایِ وی            زیـبـایی و شـکــوه، دراو بـا هـم آفـریــد

می‌رفـت و دیـدگـانِ پــدر بـود ســویِ او            کی می‌توان که از جگرِ خویش، دل بُرید

بر اسبِ چون بُراق، به میدان چو برق رفت            زان تـیـغِ حـیـدری، سـپهِ خـیـبری، رمید

شـد مـات از رخ شه و آن اسب پـیـلـوار

هم لـشـکـر پـیـاده و هـم لـشـکــر ســوار

بند نهم/ عقیلۀ بنی هاشم، حضرت زینب(س)

زینب چو کوه صولت و چون مه جمال داشت            یک بیشه شیر بود که روحِ غزال داشت

یک سـیـنۀ نحیـف و شکـیب هــزار داغ؟            غـم، از شُکُـوهِ غم شکنش، انفعال داشت

گاهی بــــه آسـمـان نـگه از درد می‌فـکند            گویـی ز روزگار، هزاران سـؤال داشت

خورشید را چو خنجر کین سر برید، ماه            در خیـمۀ شفق چه بگویم چه حال داشـت

خـورشــیـدِ او ز نـیـزه بـرآورده بـود سر            آن دم که روز، روی به سویِ زوال داشت

سهـل است آتـشـی که ز دل می‌کشید سر            با خـیـمه چون کند که سَرِ اشتعـال داشت

عرفـان، به پـای رفعـتِ او بوسه می‌نهاد            بـر شانه‌های عزم، ستون از جلال داشت

زینب شـکــوه بـود زنـی بی ستــــوه بود

زن بود و هـم تـراز دل و دست کـوه بـود 

بند دهم/ حضرت ابوالفضل(ع)

آن چشــم‌ها که شـرم در آن، ناگزیـر بود            تـصـویری از حماسه درونِ حـریر بــود

در نیـنوا، درخـششِ آن چهـرِ پــر فـروغ            چـون رویش ستـاره، کــنـارِ کـویـر بــود

وان پـرتــو مـلایـــم و مـهـتــابیِ وقـــــار            در چـهـره ای چـــو هــالۀ ماه مُـنـیر بـود

تاریخ شاهد است که آن شهســـوار عشق            آزاده ای بـه عـشــقِ بـــرادر اسـیـر، بـود

با مـشک، تـشنـه کام بـرون آمد از فـرات            سـیــراب شـد ولیک ز بـارانِ تـیـر بــود

انصاف را که خصم زبون در مصافِ او            حـتّــی برای دشـمـنـیِ وی، حـقـیـر بــود

می‌تاخت او به دشمن و من بر لبم شکُفت            اندیـشـه ای که پـیـشتـرم در ضمـیـر بــود

آغــازِ ســرفــــــرازیِ گــودالِ کـــربـــلا            در ژرفــنـا و گــــــودیِ روز غدیـر بـود

خـون وفـا به تـیـغ جـفـا ریخت بـر زمین            وان تـشـنگی که ماند به‌جا، بی‌نظیر بـود

با این زبـان چگونه  تـو را میتوان ستود

بی بال کـی توان کـه به معراج پر گشود

بند یازدهم/ حضرت سیدالساجدین(ع)

آری، به روز واقـعــــه بـیـمـار بـــوده ای            امــا ذخــیـــره بـهــر دل یـــار بـــوده ای

بـا امر حـق بـه فـاجـعـه نزدیک مانـده ای            دور از نـگــاه تــیــرۀ اغــیــار بـــوده ای

در آن سبک بدن، تب سنگین چه کرده بود            کـزآن شـبــانـه روز گـران‌بــار بــوده ای

ماندی، وز آن امامت حق زنده ماند و باز            در هـر نـفـس شهـیـد به تکـرار بــوده ای

در کــربـلا شـگـرف تـرین کـار کرده ای            در کـربــلا غـریب تـرین یـار بــــوده ای

هـم سـرخـی شـهـادت خـورشیـد دیــده ای            هـم چـون شـفـق طلیـعۀ خـون بار بوده ای

هم مَـحـمِـلِ شکیـبِ ره عشــق گـشتــه ای            هـم هـودج تـحـمّــــلِ دشــوار بـــــوده ای

در کــربـلا تــو آن سخــــنِ نـاشـنـیـده ای            کـآویـز گـوش خـــلـق بــه ادوار بـوده ای

آن روز خور به خیمۀ خود رخ نهفته بود

خورشیــد دیگری به دل خیـمه خفتـه بود

بند دوازدهم/ سالار شهیدان

از بـاده ی نگــه دلِ مــا را خـراب کـــن            بر تـاک مـانـده ایـم، تو ما را شــراب کن

لـبــریـز بـــادۀ نـگـه تـوسـت خُـــمِّ دهــر            مـا را به یک صُراحیِ دیگر، خراب کن

بگـشای طُـرّه ای ز سَـرِ زلـفِ مُـشکـبـار            کـارِ جـهــان رهـا ز تبِ پـیچ و تـاب کـن

ای پرسـشِ نخـستِ خـــداونـد از جـهــان            وی پــاسـخِ همــاره، تو عزمِ جـواب کـن

طـنـبـورِ روزگار زَنَـد نـغــمـه نـاصواب            ای پـنــجـۀ درسـت، تو آن را صواب کن

وان را که نـشـنـود ز سَرِ نـی نـوایِ حـق            بـا نـغـمــۀ تــلاوتِ قـــرآن، مُـجـاب کــن

ای دل به آستــان حـــسـیـنی رهی بجوی            دورِ فـلــک درنــگ نـدارد، شـتــاب کـن

عمری به نحوِ می زدگان صرف خواب شد

بـنـیـان ما ز ریـزش وجـدان خـراب شـد

بند سیزدهم/ سالار شهیدان

شوق تو بهــر وصل، صبـوری‌ گداز بود            در اوج بــا لـهـیـبِ دلـت هـم‌تـراز بـــود

یک لحـظـه تا وصـال دگر بـیـشتر نمـاند            اما به چـشـمِ شــوقِ تو، عمری دراز بود

از جان چو دست شستی وکردی ز خون وضو            مـحـراب قـتـلگــاه تـو هــم در نمـاز بـود

آن‌ دم که بر گلوی تـو خنجر کشید خصم            روحِ تـــو در کـشاکـشِ راز و نـیـاز بـود

لب‌های تو که غرقۀ خـون بود ازاب جفـا            با دوست از وفا همه در رمز و راز بود

دشمن به کـشتـن تو کـمر بسته بود، لیک            درهــای آسـمـان هـمه روی تـو بـاز بـود

هر زخـمِ تـیـر، شورِ جـدا داشت در تَنَـت            کـز زخـمـه‌های راه عــراق و حجاز بود

ای چهـره ات ز طلعت گـــل دلنــــواز تر

روح تو از شـکـوه قــلـل ســرفـــراز تـر

بند چهاردم/ ما و سالار شهیدان(ع)

گویی ز خُـمِّ مِـهـرِ تو، لب تـر نکـرده‌ایـم            این بـاده را نـخـورده و بـاور نـکـرده‌ایـم

مـردافـکـن است بادۀ مِهـرِ تــو، لیک مـا            زیـن بـاده هـیچ ‌گاه به سـاغــر نـکـرده‌ایم

جزمُهر و گِل که بر سَرو بَرجبهه سٌوده‌ایم            خاکی دگر ز کـویِ تو بر سـر نکــرده‌ایم

در عـشق، از صُـوَر به معـانی نرفـته‌ایـم            در مِـهـر، کاـرِ مـیـثـم و قـنـبـر نکرده‌ایم

خـود را فـریـفـتـیم بدین دل‌خـوشی که ما            بـی حـرمـتـی به پــورِ پـیـمـبر نـکـرده‌ایـم

رگ‌های ما زخون توخالی است وین شگفت            یک سطر، ما ز خون تو از بر نکرده‌ایم

یک عمر همچـو ابر به سوگت گـریـستیم            یک لحـظه با حـماسۀ تو سر نــکرده‌ایــم

کــار حــمـاسـۀ تـو گـــل آفـریـنـش اسـت 

تا رستخیز خون تو سـرمشق بیـنش است

بند پانزدهم/ ما و سالار شهیدان(ع)

شـرمـنـده ایـم، لـیـک به لـطـفـت امیـدوار            چون خار مانده‌ایم به ساقِ گل، ای بــهار

تنها نه هیچ‌مان ثـمری نیست بـهرِ دوست            دستِ تهی به سوی تو داریم چون چـنـار

ما چون زمینِ تـشـنـه، تــو ابـر کـرامـتی            بـر تـشـنـگــان ز ابـرِ کرامت نَمـی‌ ببـار

چون جویبار، ذکرِ تو بر لب، روان شدیم            جز سویِ تو کجا رَوَد ای بـحـر، جویبار

ای آفـتــاب پــرتــوی از مِـهــر بـرفـروز            کز دودمـانِ ســایه بود روز و روزگــار

تنها شهید، طعمِ تو با جـان چـشیـده اسـت            ای بـادۀ الهیِ خـوشـخــوارِ خـوشــگـوار

مــا دُرد نــوشِ خــاک نـشـینِ رهِ تــوئیــم            یک جُرعه، کن به خاک نشینانِ خود، نثار

آئـیـنـه‌هـای دل ز گـــُنــه پُـر غـبــار شــد            شاید ز سوگ تو بتوان شست این غـبـار

دست تـوسّـلـی که به ســـوی تــو آوریــم            از دامـنِ بـلــنـد خــود ای دوست برمدار

لایـق نه ایــم لـیـک ازیـن جـا کـجـا رویـم

بـهـتـر هـمـان که باز سـوی کـربـلا رویم

: امتیاز

زبانحال حضرت مسلم با سیدالشهدا

شاعر : محمد عظیمی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : قالب شعر : غزل

چون میّسر نشـــود فرصت دیــدار شما         ما که رفتیم خداوند نگـــــــهـدار شـــما

نامتان روی علم بود و زدستــم افـــتـاد          کاش برداردش از خاک علمدار شــما


جرم عشق است که صیاد چنین بسته مرا          اونـــــدانست که مائیم گرفـــــتار شـما

خسته بودم اگرم دست به دیواری رفـت          ورنه تـــکیه نـکنم جز سر دیوار شمـا

دیده پنجره بسته است به دیــدار بهـــار          دام پایـــیز کـمین کرده به گلزار شمـا

باد هم از نفس افتاده و یــاری نکــــنـد           شرح حالی دهد از پیک سر دار شما

جان آقا نکــــند تشنــــه بیایـی ایــــنجا           آب هم نیست در این شهر طرفدار شما

پشت هربام کمین کرده کسی منتظر است           سنگها دیده به راهـند بــه دیــدار شمـا

آخرین جمله دلدادۀ تان خــواهشی است          بــاز گردیــــــد خــداوند نگهـدار شمـا

: امتیاز

شهادت مسلم بن عقیل علیه السلام

شاعر : علی اکبر لطیفیان نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن قالب شعر : غزل

در کوچه گرفتند اگـر دور و بــرش را          چیدند اگر زخـــم ترین بــال و پــرش را 

این ارث علی دوست ترین های قبیله ست          جا داشت در این شهر بــبیند اثـــرش را


محراب همین پیر زن کوفه چه خوب است          تا اینــــــکه به پایان بــرساند سحرش را

 این بار به جای گره يِ سبــــز نگاهش          می بســـت ســر نافله بــــار ســـفرش را

این کوفه نشـــینان که گهی بــــام نشینند          با سنـــگ شکســتند سـر رهـــگذرش را

دلواپس امــــــروزغریبی خودش نیست          انداختــــه بر جــاده ي فــــردا نظرش را

مشغول زیـــــارت شده آهستــه بـنــالیـد          این مرد که بردست گرفته ست سرش را

: امتیاز

مدح و شهادت حضرت عباس علیه السلام

شاعر : احمد حسین پور علوی نوع شعر : مدح وزن شعر : مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن قالب شعر : غزل

ای در شب چشمان تو مهتاب گرفتار            دریا شده بعد از تو به گرداب گرفتار

گیرایی می، از نفـس شعله ور تـوست            در هُـرم لب تـوست میِ نـاب گرفتـار


عـالـم بـه نـوا آمــد و بـیـدار نـبـودنـد            مـردان ستـم پیـشـۀ در خـواب گرفتار

یک مشت فـلان بن فـلان بن فـلانـنـد                 این لـشکـر مغلـوب به الـقـاب گرفتار

این ظاهر امر است ببین اهل حرم را            لب تشنه، مصیبت زده، بیتاب، گرفتار

تصویر رباب است و لبِ تشنۀ اصغر            عکسی کـه شده در قفس قـاب گرفتار

این تیر چه تیریست که گردانده علی را            چـون مـاهـی افـتاده به قـلاب گرفتار

لب تـشـنه لبـهـای تو شـد آب و ندیدند            در بـرکـه دسـتـان تو شـد آب گرفتار

مژگان تو تعقیب نماز شب قـدر است            ای در خـم ابروی تو محراب گرفتار

از بس که بلند است حدیث تو ودستت            ترسم که شود شعر به اطناب گرفتار

مثل تو کسی نیست که این گونه بماند            در بـنـد غــم حضرت اربـاب گرفتار

: امتیاز

مدح و شهادت امام حسین علیه السلام

شاعر : ابوالقاسم حسین جانی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل

جاده و اسب مهـیاست، بـیا تـا بـرویـم          کـربـلا مـنـتـظر مـاست بـیا تا بـرویم

ایـستاده ست به تفـسـیر قـیامـت زینب          آن سوی واقـعه پیـداست بیا تا بـرویم


خاک، در خون خدا می شکـفـد می بالـد          آسمان، غـرق تماشاست بیا تا بـرویـم

تیغ، در معرکه می افتد و بر می خیزد          رقص شمشیر چه زیباست، بیا تا برویم

از سـراشـیـبی تردیــد اگر بر گـردیـم           عرش، زیر قـدم ماست بیا تا برویـم

دست عباس، به خونخواهی آب آمده است          آتـش معـرکه بـرپـاست بیـا تا بـرویـم

زره ازموج بپوشـیم و ردا از طـوفان          راه ما، از دل دریاست بیــا تا برویـم

کاش، ای کاش! که دنیای عطش می فهمید          آب، مهریه زهراست بـــیا تــا برویـم

چیـزی از راه نمانده ست چرا برگردیم          آخر راه، همین جـاست بیا تـا برویـم

فرصتی باشد اگر، بازدر این آمد ورفت         تاهمین امشب و فرداسـت بیا تا برویم

: امتیاز

زبانحال حضرت مسلم با سیدالشهدا

شاعر : رضا جعفری نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل

دل من بــر سر ایــن دار صفایـــی دارد         وه که این شهر چه بام و چه هوایی دارد

خانه ی پـــــیر زنی خلوت زاویــۀ مــن         هرکه شد وحی به او غار حرایــــی دارد


شب که شد داد زدم کـوفه مـیا کوفه مـیا         مرغ حق دردل شب صوت رسایی دارد

پیکرم تا به زمین خورد صدا کرد حسین         شیشه از بـــــــام که افتاد صدایـــی دارد

پشت دروازه مــرا فاتـحه ای مهمان کن         تا بــــــدانند که ایــن کشتــه خـدایی دارد

هم سرم بی بدن وهم بدنم بی کـفن است         حالم از قسمـــــــــت آینـــــده نمایی دارد

دید خورشید کـه در بردن این نامه شدم         دست بــــــر دامـن هر ذره که پایی دارد

همه از شش جهـتم فیض عظیـمی بردند        مسلـــــم اینجا حـرم و کرب وبلایی دارد

درجمال تو جلالی است که سرمیخواهد        دلبــــر آن است که شمشیر و قبایـی دارد

سر تصویر سلامت زشکستم غم نیسـت        حُسـن تو بهـــتر از این آینه هـــایی دارد

گر بریدند پر و بــــال مرا شکوه چرا؟         قله ی قــــــاف تو سیـــمرغ فــدایی دارد

: امتیاز

زبانحال حضرت مسلم با سیدالشهدا

شاعر : ادیب الممالک فراهانی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : قالب شعر : ترکیب بند

در کوفه، از وفا و محبت، نشــانـه نیــــست        وز مهر و آشتی، سخنــی در میــــانه نیست
کردار، جز نفاق و عمــل، جز خـلاف نـــه        گفتار، جز دروغ و سخن، جــز فسانه نیست


یا کـــــوفیان نیــــافتــه‌اند از وفــا، نشـــــان        یا هیــچ از وفـــا، اثــری در زمـــانه نیـست
ای شه! میا به کوفه که این ورطـۀ هـــلاک        گرداب هایلــی است که هیچش کرانـه نیست
این مردم منـــــــافق زشــــت دو رویــه را         خوف از خــــــــدای واحد فرد یگانه نـیـست
دارنــــــد تیرها به کــــمان برنهاده، لیــک         جز پیکر تو، ناوکــــــــشان را نشــانه نیست
بهر گــــــلوی اصغرتو، تیــــر کینه هسـت         وز بهر کودکان تو، جـــــــز تازیانه نیــست
هُش‌دار! ای کبوتر بــــام حـــرم! که بـــس         دام است در طریق و اثر ز آب و دانه نیست
بس عذرها به کشتنت آراستـــــــند، لیـــک         جز کینه‌ی تو، در دل ایشان، بهــــانه نیسـت
جانم فداي خاک قــــــدوم تو شــــــد، ولـي         مسکين، سـرم! کــــه بر در آن آستانه نيسـت
این گفت و مست جرعۀ صهبای وصل شد

عکسِ فروغِ دوست بُد و سوی اصــل شـد

: امتیاز

مدح و شهادت امام حسین علیه السلام

شاعر : هاشم شکوهی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن قالب شعر : غزل

منظر دلهـای ماست کرببـلای حـسـین           مـرغ دل مـا زنـد پـر به هـوای حـسـین

یک نگه کـربلا به بود از صد بهشـت           جنت اهل دل است صحن وسرای حسین


دیدن باغ بهشـت مـژده به زاهـد دهیـد            زاهد و حور و قصور، ما و لقای حسین

ملک سلیـمان بود در نـظـرش بی بهــا            انـکـه گــدایی کـنـد پــیـش گدای حسین

هرکه رود کربلا بوسه به خاکش زنـد            بشنود از قدسـیان بانگ و نـوای حسین

چون به عزا خانه اش پا نهی آهسته نه            بــال مـلائـک بود فـرش عـزای حـسین

خنده کنان می رود روز جزا در بهشت           هر که به دنـیـا کنـد گـریـه برای حـسین

غم نخورد بعد از این بهر سـرای دگر           آن که شکوهی شود نوحه سرای حسین

: امتیاز

زبانحال حضرت مسلم با سیدالشهدا

شاعر : علی ناظمی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن قالب شعر : غزل

شبی که دیدۀ خود پـر ســــتاره می کردم        برای غـربت دل فکر چاره می کـردم
 به دانه های چــو تسبیـح اشک در دستم        برای آمــدنت استخــاره می کــــــردم


نماز عاشـــــقی مـــــن شکسته شـــد اما         سلام بر تــــو ز دارالعـماره می کـردم

من از محــــــلۀ آهنــــگران بـی احساس         گذر نمودم و دل، پر شراره می کردم
غریب تر ز دلم روزگار چون میخواست        به کــودکان غــــریبم اشاره می کردم

: امتیاز

زبانحال حضرت مسلم علیه السلام

شاعر : علی انسانی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن قالب شعر : غزل

گر بر ســـــر دارم خــــبر از یار بیارید            بركشته‌ی مـــن جان دگر بار بیــارید

آرید اگر مژده از آن نــــرگس بیـــــمار            بهر دل بــــیمار پرستـار بیــــــــارید


با آنكــــــه گل بـــاغ وفـــا بوی نكردیـد            بر من خبر از آن گل بی‌خـار بیاریــد

زان فوج سپاهی كه مـرا بود به همـراه            یك بار به غیر از در و دیـوار بیاریــد

بیهوده مرا سنگ زنیـد از در و ازبــام             من عـــــــاشق جان باخته‌ام دار بیارید

خواهید اگــــر عاقبــت عشق ببیــــــنید             فـــــردا چو شود روی به بازار بیارید

: امتیاز

زبانحال حضرت مسلم با سیدالشهدا

شاعر : قاسم نعمتی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل

هیچــــکس مثل من اینگونه گرفتـار نشد           با شکوه آمده و بی کس و بـی یار نشد

حــــال و روز مـــــنِ آواره تماشــا دارد           تکیه گاهم بجز این گوشۀ دیـوار نشــد


روزه دارم من و لب تشنه و سر گردانم            بین این شهر کســــی بانیِ افطار نشـد

دست بــر دست زنم دل نِگرام چــه کنم             مثل من هیچ سَفیری خجل از یار نشد

خواستم تــــــا برسانم بـه تو پیغام ،مـیا             پسر فاطمــــه ، شرمنـده ام انگار،نشد

گر زنی سینه سپر کرده برایم صد شکر            سینه اش سوخته از داغیِ مسمار نشد

اهل این شهر همه سنگ زن و سر شکنند            میهمانی سرِ سالم سـوی دَربـــار نشـد

وای اگر که هـــدفی روی بلنــدی بـاشد            دیده ای نیست که با لختۀ خون تارنشد

به سر نیزه پریشان شده مویــــــم، امــا            خــــواهرم در پی ام آوارۀ بازار نــشد

پیکر بــــی سـرم از پا به سر دار زدند            ایـــن بلا بر سر من آمـد و تکرار نشد

: امتیاز

مدح و شهادت امام حسین علیه السلام

شاعر : علی محمد مودب نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : غزل

امشب عجیب خوش دلم از بـوی کربـلا           دارد حـسین می وزد از سـوی کـربلا

بانگ علی دوباره مرا زنده کرده اسـت           انگـار زینب اســت سخـنگوی کـربلا


زیـباست کـربلا هـمه در چـشم کاروان           خون می چکد اگرچه ز گیسوی کربلا

آمد و بـی توجه مــا دل شکـسـته رفـت           شـرمـنـده ایـم تــا ابـد از روی کربـلا

غسلی در اشک کن و بیا جای صبر نیست           جاری ست بر غبار زمین، جوی کربلا

گویا حـسـینـی شـود امـشب دلم کـه باز           دارد حسین می وزد از ســوی کربـلا

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر از نظر وزنی اشکال دارد ضمن اینکه از نظر محتوایی نیز رسا نبود و محل تامل و اشکال است

بیهوده بر مزار زمان، های و هو نـکن          جز هو نبـود پشت هیــاهــوی کربـلا

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما پیشنهاد می‌کنیم به منظور انتقال بهتر معنای شعر بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

دارد حسین می شود امشب دلـم که باز          دارد حسین می وزد از ســوی کربلا

ذکر سینه زنی واحد سنگین برای ده شب اول محرم

شاعر : یوسف رحیمی نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

سبک پخش                                                                                      مسلم ابن عقیل

 چشمهای من چه بارونیه ، سهم دلــــم پریشونــیه           می‌لرزه قلب خسته‌ی من ، آخه تو كوفه مهمونیه

حال و روز منو نگا کن ، مسلم تو غریبه          بیعت کوفیا سرابه ، نامه‌هاشون فریبه


برگرد از این شهر بلا ، بی‌درده کوفه یا حسین

رحمی نداره این دیار ، نامرده کوفه یا حسین

******

با حال و روز خسته آقا ، با این دل شکسته آقـــــــا              امشب به یاد غربت تو ، چشمهام به خون نشسته آقا

معنا نداره اینجا آخه ، نه غیرت و وفایی            التماسم اینه نکنه ، سمت کوفه بیایی

آب و به روت می‌بندن و پرپر می‌شن گل‌ها همه

کـــــوفه میـــا کوفه مــیـــــا ، آرام جان فاطمه

**********************

ورود كاروان به كربلا

داره میاد با شور و نوا ، یک قافله به دشت بلا            با خیمه‌های آقا می‌شه ، خیمه‌ی غم تو دل‌ها به پا

هُرم عطش داره زمینش ، رنگ عزاست آسمون           می‌شه نصیب اهل حرم ، اینجا دلی غرق خون

می‌باره بارون غم از ، چشمهای اهل خیمه‌ها

می‌لرزه قلب بچه‌هـــا ، از غــم و داغ  کربلا

******

این سرزمین غرق شرر ، از غصه داره می‌ده خبر             یک خواهر شکسته دلی ، داره می‌گه با چشمای تر

ای همه هستی‌ام تویی که ، با غربت آشنایی           آخه بگو چرا این زمین ، داره بوی جدایی؟

می‌خونی ای امید من، با چشمهای غرق به خون

پیش چشمهای خــــواهرت ، انا الیه راجــعـــون

**********************
حضرت رقیه (س)

دیدم تو رو تُو آسمونا ، پر زد دلم برا تو بابا            بی‌تو بهونه داره دلم ، امشب پیش رقیه بیا

بارونیه اگه که چشمهام ، حال منو می‌دونی         آرزومه یه شب باباجون ، کنار من بمونی

با حسرت یک بوسه از، اون لب‌های غرق به خون

آتیش زده قلب مــنـــو ، گــــــل‌بوسه‌های خیزرون

******

خون از لب تو جاری شده ، کار من آه و زاری شده            دیدم رو نیزه سنگ بلا ، سهم لب قــــــاری شده

من بمیرم که غم‌های تو ، یکی دو تا نبوده             مثل چشمهای من باباجون ، چرا چشمهات کبوده

بابا نگاهت غرق خـــــون ، بابا لب تو پرپــره

دیشب کجا بودی مگه؟ روی موهات خاکسرته

**********************

طفلان حضرت زینب (س)

طاقت نداره این دل من ، اشک تو می شه قاتل من           قدت داره شکسته می شه ، آروم آروم مقابل من

با پَر چادرم خونو از ، چهره‌ی تو می گیرم          باشه آقا سرت سلامت ، خودم برات می میرم

خودم که هیچ حسین من ، تموم زندگیم فــــدات

هر چی که تو عالم دارم ، حسین فدای بچه هات

******

ببین داداش این دو جوان ، دارن کفن برا تو به تن            اینه تموم حاجتشون ، پای تو جـــــــونشونو بِدَن

داره حکایت از حال من ، بغضی که تو گلومه         این که فدائی تو بشن ، تموم آرزومه

بذار بشه تو کـــربــــلات ، نورانی آسمونشون

بذار رو پای تو باشه ، سرهای غرق خونشون

**********************

عبدالله ابن الحسن

حسرت می‌باره از تو نگاش ، اشک غریبیه تو چشمهاش           می‌بینه تنها مونده عمو ، تاب و قرار نمونده براش

دنیا براش شده یه قفس ، نمی‌تونه بمونه         هر طوری که شده خودشو ، به عمو می‌رسونه

حلقه زده دور عمو ، با تیر و نیزه لشکری

داره میاد از قتلگاه ، انگار صدای مادری

******

داره دلش هوای عمو ، می‌خواد بشه فدای عمو            حالا با دستای کوچکش ، می‌شه سپر برای عمو

غصه نداره توی دلش ، به آرزوش رسیده            با روی لاله‌گون به پیشِ فاطمه رو سپیده

میاد دوباره حرمله ، بازم گــلــی پرپر می‌شه

باز روی دست باغبون ، آلاله‌ای بی‌سر می‌شه

**********************

قاسم ابن الحسن

آئینه‌ی یل جملی ، دارای شـــکــــوه بی‌بدلــــــی           گفتی برای تو شهادت، شیرین‌تره زِ هر عسلی

کرب‌وبلا حیرونه از ، شوق شهادت تو         می‌ری ولی بذار بمونه ، نقاب رو صورت تو

خوب می‌دونی کینه دارن ، این بی‌وفاها از بابات

من میدونم آخـــر میشه ، مثل علی قـــد و بالات

******

در بین حمله‌ای بی‌امون ، من رو صدا زدی عموجون              آخه تو رو چطور ببینم ، با این چشای غرق به خون

سوی تو من رو می‌کشونه ، شمیم پیرهن تو             سوره یوسفم چرا شد ، آیه آیه تن تو

وا کن چشاتو جون من ، تا جون ندم از ماتمت

سخته برا من داغ تو ، می‌ری با این سِنِّ کمت

**********************

حضرت علی اصغر (ع)

چی می‌شه که بارون بگیره ، آخه علی داره می میره              آتیش زده عطش به لباش ، لب‌هایی که مثل کویره

آبی نمونده توی حرم ، لبا چه نیمه‌جونه           با یه دل بی‌صبر و قرار ، رباب داره می‌خونه

لالا لالایی اصغرم ، آروم جون من بخواب

شاید کمی آروم بشی ، شاید ببینی خواب آب

******

شش‌ماهه غرق شور و نوا ، میدون می‌ره رو دست بابا            برپاست خروش و ولوله‌ای ، بارونی می‌شه آسمونا

بارون تیره که می‌باره ، حالا به سوی اصغر            تاب سه‌شعبه رو نداره ، امّا گلوی اصغر

آخر رسید به آرزوش ، شش‌ماهه‌ی خون خدا

قنداقه شد واسه‌ش کفن ، بر روی دستای بابا

*********************

حضرت علی اكبر (ع)

ای روشنی چشم ترم ، ای دلخوشی اهل حــــرم           داری می‌ری بذار ببینم ، خوب قد و بالاتو پسرم

دنیایِ آرزو و امید ، توی نگامه امّا             این دم آخری نگاهت ، شده شبیه زهرا

هر دشمنی به سوی تو ، با بغض و کینه می‌رسه

از هر کجای این زمین ، بــوی مدینــه می‌رسه

******

از دنیا دیگه دل بریدم ، تا نـــالــــــــه‌ی تو رو شنیدم                تُو زانوهام نمونده رمق ، جسمم رو رُو خاکها کشیدم

حالا سرت رو پای منه ، بابا چشاتو وا کن            تا کنارت نمیره بابا ، بازم منو صدا کن

رفتی ز دستم هست من ، دیر اومدم بالا سرت

چیزی نمونده از تنت ، شد اربــاً اربــا پیکرت

**********************

حضرت عباس (ع)

آقا فدای مهر و وفات ، لب‌تشنه رفتی ســـــــــوی فرات            سیرابه مشکه تو ولی باز ، سقای تشنه خشکه لبات

می‌سوزه قلب خسته‌ی تو ، اینجا یه دریا آبه             لب تشنه‌ی یه قطره‌ی آب ، شش‌ماهه‌ی ربابه

می‌نوشن از آب فرات ، این نامسلمونا همه

خشکه ولی از تشنگی ، لب‌های آل فاطمه

******

شد محشری دوباره به پا ، دور و برت تو دشت بلا            قلبت به خون تپیده آخه ، راه حرم رو بستن آقــــــــا

نقش زمین شده آقاجون ، مشک و علم بمیرم           من الهی برا تو و اون ، دست قـلم بمیرم

بـــاغ امیــدت پــرپــره ، حـــالا شبیه مشــک تو

با یک سه‌شعبه رفت ز دست، چشمای غرق اشک تو

**********************

وداع امام حسین

طاقت نداره داغ تو رو ، این قلب من فراق تو رو           از کی بگیره زینب تو ، آقا دیگه سراغ تــــــو رو

داری می‌ری ولی به سویِ حرم داری نگاهی             تنها نذاری خواهر تو ، که سخته بی‌پناهی

می‌گم با قلبی غرق خون ، با اشکای جاری حسین

داری می‌ری اما منو ، تو به کی می‌سپاری حسین

******

می‌باره چشمای ترمون ، تو این وداع آخــرمــــــون             قرآن بگذار سرت بگیرم ، اکنون به جای مادرمون

حرف جدایی می‌زنی تو، چطور آروم بشینم           آخه چطوری من می‌تونم ، رفتنتو ببینم

این لحظه‌ی آخر ببین ، شد غرق خون چشمای من

وقتی که تو از خواهرت ، خواستی یه کهنه پیرهن

**********************

شام غریبان

توی دیار کرب‌وبلا ، وقت نــمـــاز عــشــقــــه حالا            هستی‌شو روی دست می‌گیره ، عاشقونه به راه خدا

تو قنوتش به آسمونا ، پر زد علی اصغر           تو رکوعش برداشته ز خاک ، جسم علی اکبر

روی خاکها سر می‌ذاره ، تو سجده‌های آخرش

معراجش  از قتلگاه ، رو نیزه‌ها می‌ره سرش

******

حالا به قتلگاه رسیده ، بانویی با قــــد خــمــیـــده             جسم حسینشو می‌بینه ، با حنجری به خون تپیده

وقتی رسید کنار حسین ، که پیکری نمونده         با دلی بی‌قرار می‌بینه ، دیگه سری نمونده

آه ای  خدایا بنما قبول ، با لطفت از آل رسول

تو این شهید بی‌ســرو ، این پاره‌ی قلب بتول

: امتیاز

ذکر سینه زنی برای ده شب اول محرم 4

شاعر : حیدر توکل نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

سبک پخش

مسلم ابن عقیل
گرچه در راهت شرر ، بر دل تنگم زنند          گرچه از دیوار و در ، کوفیان سنگم زنند

با لب خونین دعا گوی توأم           تا نفس دارم ثنا گوی توأم


یا حسین کوفه میا

******

هر که می بیند مرا ، در دیار کوفیــــان           یا که دشنامم دهد ، یا زند زخـــــم زبان

بس که تنها ماندم ای دلداده ام          کودکانم را به قاتل داده ام

یا حسین کوفه میا

******

از کبوترهای تو ، کـــوفیــــان پر می برند         نوجوانان تو را ، یک به یک سر می برند

هلهله بر سوگواران می کنند         خیمه ات را سنگ باران می کنند

یا حسین کوفه میا

**********************

ورودیه

کـــاروان می  کشـــان ، وارد میخانه شد          مـــوسم نوشیدن ، بهتـــرین پیمانــــه شد

همره ساقی خماران آمدند        کاروان می گساران آمدند

آه و صد واویلتا

******

خیمه ها برپا شد و ، میهمان مــــأوا گرفت          در کنار خیمه ای ، خواهری احیـــا گرفت

میهمان با صد صنوبر آمده          میزبان با تیر و خنجر آمده

آه و صد واویلتا

******

تا ابوفاضل بوَد ، پاسدار خـیــمـــــه گــاه            دختـران آســوده  و ، مادران با عزّ و جاه

وای اگر دست علمدار افتد            خیمه ها در چنگ اغیار افتد

آه و صد واویلتا

**********************

حضرت رقیه (س)

ای سر دور از بدن سر فــــرازم کــرده ای           کنــج این ویرانــســرا رو به من آورده ای

کرده ای احسان و من در پاسخت          خون و خاکستر کنم پاک از رخت

یا ابا المظلوم حسین

******

با سر انگشت خود شـــــانه بر مویت زنم            با لب خشـــکیـــده ام بوسه بر رویت زنم

گرچه نیرویی ندارد پیکرم           بسته ام زخم سرت با معجرم

یا ابا المظلوم حسین

******

چــشـــم خود واکن را و همرهــــانت را ببین                کن تــمــاشـــــــای من و عمه ویران نشین

مرحمت کن دیده بگشا ای پدر        عمه را نیـــرو بده، من راببر

یا ابا المظلوم حسین

**********************

حر ابن ریاحی

با کمند عشق خود بستــه ای دست مـــرا            آبــــرو بخشیده ای این دل پست مــــــرا

گرچه من نالایقت هستم حسین          هرچه هستم عاشقت هستم حسین

یاحسین و یا حسین

******

می کنی خوبی به من گر چه من بد کرده ام            با جسارت آمدم ، ره به تو ســد کـــــرده ام

گرچه خون کردم دل زینب ولی          بگذر از من یا حسین بن علی

یاحسین و یا حسین

******

تو مرا شمعی و من بر سرت پــــروانه ام            آرزو بــــاشد مــــرا ای می و پیمانــــه ام

گرد شمع روی تو بی سر شوم             آنقدر سوزم که خاکستر شوم

یاحسین و یا حسین

**********************

طفلان حضرت زینب (س)

بــارالهـــا کن مدد این ز پـــا افــتـــــاده را              تا برم بر خیمه گه این دو خواهر زاده را

آمده از داغشان جان بر لبم             می کشم خجلت ز روی زینبم

آه و صد واویلتا

******

دختران یاری کنید کز میان خیمه گـــاه            مادر این کودکان می کند بر من نگــــاه

چشم زینب را بگیرید ای حرم          تا نبیند این دو یار بی سرم

آه و صد واویلتا

******

این دو یـــاس پرپرم این دو قرص ماه من           دو امـــانت بوده از بــاغبـــــان همراه من

گرچه زینب می دهد دلداریی ام           من خجل از این امانت داری ام

آه و صد واویلتا

**********************

عبدالله ابن الحسن

کن نگــــاهی ای خدا سوی قربانگـــاه من            شــد جـــدا برسیــنـــه ام دست عبدالله من

غرقه در خون با لب خشکیده شد            پیش چشمم آخرین گل چیده شد

آه و صد واویلتا

******

من ز مرگ قــــاسم و مرگ این خونین بدن          تا قیــــامت می کنم افـتـخــارم بر حــسن

این دو را برمن امانت داده بود            عشق من این دو برادر زاده بود

آه و صد واویلتا

**********************

حضرت علی اصغر (ع)

گلفروشم گلفروش غنچه ام پـــرپــــر شده          حاجی شش ماهه ام در منــــا بی سر شده

حرمله ! این قصدجنگیدن نداشت         غنچه خشکیده ام چیدن نداشت

لالایی اصغرم

******

مرغ عشق کوچـــکــــم با کسی دشمن نبود         حنجرش را طاقت تـیـــر اهــــــریمن نبود

او فقتط از تشنگی بی تاب بود          چاره اش یک جام کوچک آب بود

لالایی اصغرم

******

با نگـــاه آخــــرش هوش من از ســـر ربود        تا گــلـــویش پــــاره شد خنده بر رویم نمود

تا قیامت از رخش شرمنده ام         تا ابد شرمنده این خنده ام

لالایی اصغرم

**********************

حضرت علی اکبر (ع)

از نفس افــتـــاده ام بر سر بــالیـــن تــو          جــــان دهم با دیــــدن پیکــــر خونین تو

دیده بگشا بر من ای روح تنم           من چسان گیرم تو را بر دامنم

ای علی اکبرم

******

بس که خنجر خورده بر قامت رعنــــای تو         دیده ام هر گوشه ای هر یک از اعضای تو

می کشم آهسته دست بر پیکرت           ترس آن دارم جدا گردد سرت

ای علی اکبرم

******

یوسف در چـــاه من دیده بگشا بر رخـــم          یا دعا کن جــــان دهم یا که در گو پاسخم

دیده بگشا بر لبم جان آمده         کن نظر زینب به میدان آمده

ای علی اکبرم

**********************

حضرت عباس (ع)

گرچه دستم شد جــــدا گرچه بسته راه من         ای برادر کن نظــــر سوی قربانگــــاه من

کس ندارد گرمی بازارمن         کآمده زهرا پی دیدارمن

یا حبیبی یا حسین

******

دیگر ای جانـــا به من بسته راه چــــاره شد          هم ســـرم بشکسته هــم مشک آبم پــــاره شد

غرقه در خون با سر بشکسته ام         دیده ی خونین به راهت بسته ام

یا حبیبی یا حسین

******

نه غـــم دستـــم بود نه غـــم پیشـــانــــی ام          نــــوح من بنــمــا نــظــر بردل طوفانی ام

ای برادرمن گرفتار توأم          من فقط دلتنگ دیدار توأم

یا حبیبی یا حسین

**********************

شب عاشورا

بــاغبـــان در مــاتــم گــلــشن خشکیده اش          در غـــم بـــی آبـــی بــــاغ ماتـــم دیده اش

گلشن شاداب او پژمرده بود          تشنگی تاب از گلانش برده بود

آه و صد واویلتا

******

کـــودکــــان تشنه لب از عطش رفت  تابشان         بر ســر دوش عــمـــو بــوده مشک آبشان

آه و واویلا که با شیون رباب         می دود در خیمه ها دنبال آب

آه و صد واویلتا

******

دیده از روی حسین بر نــــدارد خــــواهرش         دارد از فـــردای خود لرزه از پا تا ســـرش

وای اگر خورشید فردا سر زند         اهرمن بر یار او خنجر زند

آه و صد واویلتا

**********************

شام غریبان

بس که هجـــــرانت زده آتشم ای مــــاه من          خیمه گــــاه آتش گــــــرفت از شرار آه من

سر بر آر ای غیرت الله و ببین         زینبت گردیده خاکستر نشین

ای دل آرامم حسین

******

دیــدی آخـــر کــربـــلا هستــی زینب ربود          عـــاقبت دست فــلــک از توام دورم نمود

کن تماشا زینب افسرده را         کن نظر طفلان سیلی خورده را

ای دل آرامم حسین

******

چون عـــدویت سد شده بین ما با جــســـم تو        عشق بــــازی می کنیم یا اخـــــا با اســــم تو

مابه عشق تو اسیریم یا حسین          کن دعا ما هم بمیریم یا حسین

ای دل آرامم حسین

: امتیاز

ذکر سینه زنی برای ده شب اول محرم ۳

شاعر : سید محسن حسینی نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

مسلم ابن عقیل

سر گذارم به دیوار کوفه ــ می روم سوی بازار کوفه ــ میهمان مانده و دار کوفه

من غریبم غریبم ، من غریبم غریبم


آه ، من و ماه و ستاره  ــ  من و دار العماره  ــ  من و تیغ قناره

وای ، یابن الزهرا حسین جان (۳ )

******

مانده در سینه ام کوه دردی ــ  دیدی آخرتو با من چه کردی ــ  کار مهمان شده کوچه گردی

من غریبم غریبم ، من غریبم غریبم

من ، دل به موی تو بستم ــ  آخر از پا نشستم  ــ  بسته شد هر دو دستم

وای ، یابن الزهرا حسین جان (۳ )

******

صحبت از اشک و آه تو باشد ــ  صحبت از روی ماه تو بـاشد ــ  صحبت از قتلگاه تو باشد

در کجایی حبیبم ، در کجایی حبیبم

وای ، از وفا کوفه دور است  ــ  روی تو غرق نور است  ــ  حرف کنج تنور است

وای ، یابن الزهرا حسین جان (۳ )

******

هر کجا حرف پیر و جوان است ــ  صحبت از طفل شیرین زبان است ــ  هر کجا حرف تیر وکمان است

ای امام غریبم ، ای امام غریبم

آه ، صحبت از ماه پاره است ــ  صحبت از گاهواره است ــ  صحبت از شیر خواره است

وای ، یابن الزهرا حسین جان (۳ )

**********************
حضرت رقیه (س)

عمه شــــام غــم من سر آمد ــ عـمه مهـمـان من با سر آمد ــ  عمه بابایم از در، در آمد

عمه بابا خوش آمد ، عمه بابا خوش آمد

وای ، شده ام هم زبانش ــ  بسته جا نم به جانش ــ  پام و دادم نشانش

وای ، ابتا یابن الزهرا (۳ )

******

عمه دیـدی تو ماه منیـرم ــ  کمکـم کن از او رو بگیـرم ــ  در کنار سرش من بمیــرم

عمه بابا خوش آمد ، عمه بابا خوش آمد

وای، گر ببیند شب تار ــ  دور چشمان خونبار ــ  دست من را به دیوار

وای ، ابتا یابن الزهرا (۳ )

******

کنج ویرانه دارد تمـاشـا ــ  روی جـانانه دارد تماشـا ــ  شمع و پروانه دارد تماشا

دیده بگشا پدر جان ، دیده بگشا پدر جان

وای غصه من همینه ــ  اگر عمه ببینه ــ  سر تو رو زمینه

وای ، ابتا یابن الزهرا(۳ )

******

یتیمی من که زوده بابا جـون ــ  مگه جرمت چی بوده بابا جون ــ چرا لبهات کبوده بابا جون

دیده بگشا پدر جان پدر جان ، دیده بگشا پدر جان پدر جان 

  آه ، تو رو هر سو کشوندن ــ  روی نیزه نشوندن ــ  کی موهاتو سوزوندن

وای ، ابتا یابن الزهرا (۳ )

**********************

قاسم ابن الحسن

کسی مثل تو پیـدا نمی شه ــ  درد قـاسـم مداوا نمی شه ــ  چشم قاسم دگر وانمی شه

ای عمو جان عمو جان، ای عمو جان عمو جان

وای ، ای همه آرزویم  ــ ای همه آبرویم ــ می چکد خون ز مویم

وای ، ای عمو جان عمو جان (۳ )

******

خون من می چکد روی دامن ــ  بین چسان گشته این  سینه ی من ــ  می زنم دست و پا پیش دشمن

ای عمو جان عمو جان، ای عمو جان عمو جان 

  آه ، من شهیدم عمو جان ــ  رو سپیدم عمو جان ــ  قد کشیدم عمو جان

وای ، ای عمو جان عمو جان (۳ )

******

ای مسیـحا ببین نیـمه جانـم ــ تـو بیا یـار ابـرو کمانــم ــ  تیر دشمن گرفته نشانم

ای عمو جان عمو جان، ای عمو جان عمو جان

  آه ، مانده ام بین لشگر ــ  شده ام مثل اکبرــ  تو عبا هم بیاور

وای ، ای عمو جان عمو جان (۳ )

******

خون ز هـر دیده افشانده ام من ــ  قصه عشق تو خوانده ام من ــ  دیده بر رآه ، تو مانده ام من

ای عمو جان عمو جان ، ای عمو جان عمو جان 

آه، روی تو روی بابا ــ  می روم سوی بابا ــ  می رسد بوی بابا

وای ، ای عمو جان عمو جان (۳ )

**********************

حضرت علی اکبر (ع)

می چکد خون ز چشم تر من ــ  لرزه افتاده بر پیکر من ــ  شد بیابان پر از اکبر من

شبه پیغمبر من ، شبه پیغمبر من

آه ، تا که پر خون قمر شد  ــ  تا به نیزه سپر شد ــ  علی پاشیده تر شد

وای ، ولدی ای علی جان (۳ )

******

داغ مه روی خیمه چه سخت است ــ  داغ خوشبوی خیمه چه سخت است ــ  بردنش سوی خیمه چه سخت است

لاله پرپر من ، لاله پرپر من

آه ، ماه ، کنعان لیلا ــ  شده ای اربأ اربا  ــ  شده خم قد بابا

وای ولدی ای علی جان (۳ )

******

شده مولا ز داغ تو مجنون ــ  دل غمینم ز جسم پراز خون ــ دل صد پاره ام گشته محزون

ماه صد پیکر من ، ماه ، صد پیکر من

آه ، پسرم دیده بگشا  ــ  کن پدر را تماشا  ــ  که من افتادم از پا

وای ولدی ای علی جان (۳ )

******

در خسوفی تو ای ماه خیمه ــ  ماه  خیمه ببین آه  خیـمه ــ  تو نشانم بده  رآه  خیمه

گل از خون تر من ، گل از خون تر من

آه ، دل من را شکستی  ــ  به رویم دیده بستی ــ  مونس من تو هستی

وای ولدی ای علی جان (۳ )

**********************

حضرت عباس (ع)

گل ام البنیـن در کجایی ــ  ماه روی زمین درکجایی ــ  بگو ای نازنین در کجایی

یا اباالفضل ، یا اباالفضل

آه ، ای امیر سپاهم ــ  همه پشت و پناهم ــ  کن مرا یک نگاهم

وای ، یا ابا الفضل ابا الفضل (۳ )

******

بی تو دیگر پناهی ندارم  ــ  بی تو من تکیه گاهی ندارم ــ  بی تو دیگر سپاه ی ندارم

یا اباالفضل ، یا اباالفضل

آه ، کن تکلم تو با من ــ  دل من را تو مشکن ــ  من و لبخند دشمن

وای ، یا ابا الفضل ابا الفضل (۳ )

******

بی تو جان من ازپیکرم رفت ــ  بی تو نوراز دو چشم ترم رفت ــ  بی تو دشمن به سوی حرم رفت

یا اباالفضل ، یا اباالفضل

آه ، چشم زینب پر آب است ــ  حرف شام خراب است ــ  حرف بزم شراب است

وای ، یا ابا الفضل ابا الفضل (۳ )

******

لب گشا و بگو مادرم کو ــ  تو بگو مادر اطهرم کو ــ  صید بشکسته بال و پرم کو

یا اباالفضل ، یا اباالفضل

آه ، هستی ما گرفتی ــ  جان ز صحرا گرفتی ــ  بوی زهرا گرفتی

وای ، یا ابا الفضل ابا الفضل (۳ )

**********************

وداع امام حسین (ع)

ای دل و دلبرم خدانگهدارــ  یوسف مادرم خدانگهدار ــ  شاه ، بی لشکرم خدانگهدار

ای حسین جان ، حسین جان

آه، وای بعد از امامم ــ  فکر بازار شامم ــ  سنگ بر روی بامم

وای ، سیدی یا حسین جان (۳ )

******

من که بر گیسوی تو اسیرم  ــ  یا دعا کن که من جان بگیرم ــ یا دعا کن که بی تو بمیرم

ای حسین جان ، حسین جان

وای، من و هر تار مویت ــ  من و مهتاب رویت ــ  من و زیر گلویت

وای ، سیدی یا حسین جان (۳ )

******

ماه ، شبهای من خدانگهدارــ  ذکر لبهای من خدانگهدار ــ  یار تنهای من خدانگهدار

ای حسین جان ، حسین جان

آه ، ماه روی زمین کو ــ  ساقی نازنین کو ــ  یل ام البنین کو

وای ، سیدی یا حسین جان (۳ )

******

می روی ای همه بود و هستم ــ  کن تماشا که از پا نشستم ــ  عطر قرآن بود روی دستم

ای حسین جان ، حسین جان

وای ،غربتم می پسندند ــ  بی تو بر ما بخندند ــ  بی تو دستم ببندند

وای ، سیدی یا حسین جان (۳ )

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما به دلیل مستند نبودن داستان تنور خولی و مغایرت با روایات معتبر؛ پیشنهاد می‌کنیم به منظور اجتناب از گناه تحریف وقایع عاشورا؛ بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید؛ زیرا در روایات معتبر کتب تاریخ الامم والملوک ج ۵ ص ۴۵۵؛ الکامل فی‌التّاریخ ج ۱۱ ص ۱۹۲؛ مَقْتَل خوارزمی ج ۲ ص ۱۰۱؛ مُثیرُالأحْزان ص ۲۸۸؛ مَناقِبِ آلِ ابیطالب ج ۴ ص ۶۰؛ بحارالأنوار ج ۴۵ ص ۱۲۵؛  جلاءالعیون ص ۵۹۸؛ منتهی الآمال ۴۷۴؛ نفس المهموم ص ۵۱۷؛ مقتل جامع ج۲ ص ۳۴؛ مقتل امام حسین ۲۰۹؛ تصریح شده است که خولی سر را در کنج حیاط و در زیر تشتی قرار دادند، موضوع تنور خولی برای اولین بار در قرن دهم در کتاب روضة الشهدا تحریف شده است؛ جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید

وای ، از وفا کوفه دور است  ــ  روی تو غرق نور است  ــ  حرف کنج تنور است

ذکر سینه زنی برای ده شب اول محرم 2

شاعر : نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : 0

سبک پخش

مسلم ابن عقیل

امشب از مکه بوی تو آید بر مشامم            ای حسین جانم کن تماشا من روی بامم

گویم یابن الثاره ــ  گویم با اشاره ــ  میا با گهواره ،  واویلا


یابن الزهرا مولا (3 )، حسین جان

******

میهمان باشد تا سحر امشب سر به دیوار              بی کس و تنها می روم فردا سوی بازار

از جام تو مستم ــ  شیدای تو هستم ــ  بسته باشد دستم ، واویلا

یابن الزهرا مولا (3 )، حسین جان

******

عشق تو آخر می کشد من را پای دارم                 تا که دل دارم دل ز دلدارم برندارم

ای قبله ام رویت ــ  شام قدرم مویت ــ  محرابم ابرویت ، واویلا

یابن الزهرا مولا (3 )، حسین جان

******

در کجا هستی این دلم تنگ است ای حسین جان             دست هر کوفی نیزه و سنگ است ای حسین جان

صحبت از دروازه است ــ ظلم بی اندازه است ــ  حرف از نعل تازه است ، واویلا

یابن الزهرا مولا (3 )، حسین جان

**********************

ورود كاروان به كربلا

دیده پر اشک و سینه ام باشد غرق ناله                   کربلا باشد دیده بر راه یـــــاس و لاله

روزم باشد چون شب ــ  جانم آمد بر لب ــ آمد از ره زینب ، واویلا

 واویلا ، واویلا( 3 ) ، واویلا

******

کاروان دارد همره خود یک کاروان دل                کاروان عشق در منای عشق کرده منزل

آمده بـاناله ــ  هـفتــادو دو لاله ــ  زهــرای سه ساله ، واویلا

 واویلا ، واویلا( 3 ) ، واویلا

******

سینه ی زینب شد از این ماتم نینوایی                  با که گویم شد یوسف زهرا کربلایی

آمد دل و دلبر ــ  آمد عون و جعفر ــ  آمد علی اکبر ، واویلا

 واویلا ، واویلا( 3 ) ، واویلا

******

قافله دارد هم گـــــل لاله هم گـــل یاس                 علقمه باشد در تـمــــاشای روی عباس

بود و هستش دیدن ــ  چشم مستش دیدن ــ  هردو دستش دیدن ، واویلا

 واویلا ، واویلا( 3 ) ، واویلا

**********************

حضرت رقیه (س)

میهمان امشب روی دامان من نشستــه                     آمده بـــابـــا به تــمــــاشای طفل خسته

گر چه طفلی پیرم ــ  از او بوسه گیرم ــ  با بوسه بمیرم ، واویلا

بابا یابن الزهرا(3 )، بابا جان

******

آمدی امشب تو بسویم از دشت و صحرا                 یوسف زهـــرا دخــترت باشد مثل زهرا

مرگم پدیدار است ــ  چشم من خونبار است ــ  دستم به دیوار است ، واویلا

بابا یابن الزهرا(3 )، بابا جان

******

من بـبـینـــــم این لب مانند ارغـــوان را                  می زنم بوسه تا سحر جای خیزران را

ای عالم آرایم ــ  محو تماشایم ــ  من باتو می آیم ،  واویلا

بابا یابن الزهرا(3 )، بابا جان

******

کو عــمــــوی من تا ببندد این روی نیلی                کو عمــــویم تا بوسه گیرد از جای سیلی

غرق ناله هستم ــ همچون لاله هستم ــ  من سه ساله هستم ، واویلا

بابا یابن الزهرا(3 )، بابا جان

**********************

حر ابن ریاحی

ای پــنـــاه من کن تماشــایم بی پنـــــاهم                  یوسف زهرا جان زهرا کن یک نگـــاهم

به لب آمد جانم ــ  ببین پریشانم ــ  حر پشیمانم ،  واویلا

مولایابن الزهرا (3 )، حسین جان

******

تو گل زهرا من کم از خارم ای حسین جان               سر ز پای تو بر نمی دارم ای حسین جان

دل بستم بر مویت ــ  هستم محو رویت ــ  مستم کرده بویت ،  حسین جان

مولایابن الزهرا (3 )، حسین جان

******

تو مسیحایی من ز سر تا پا رنج و دردم                 آمدم تا که دور گــهـــواره من بگــــردم

جانم آمد بر لب ــ  هستم هر روز و شب ــ  شرمنده از زینب ، واویلا

مولایابن الزهرا (3 )، حسین جان

******

سرور عالم کن تمـــاشــــا من سر به زیرم                   آرزو دارم تــــا که از خجلت من بمیـــــرم

من و فرمان تو ــ هستم قربان تو ــ  بلا گردان تو ، حسین جان

مولایابن الزهرا (3 )، حسین جان

**********************

طفلان حضرت زینب (س)

دیده پر اشک و سینه ام بـــاشد پر ز نــــاله                  لاله ی زهــــرا با خـــود آوردم من دو لاله

این چشم گریانم ــ این قلب سوزانم ــ  این من و طفلانم ، واویلا

مولایابن الزهرا (3 )، حسین جان

******

هردو طفل من ذره اند و تو قرص ماهی               ای عزیز من بر عزیزانم کن نگــــــاهی

سرتا به پا دردند ــ  رو برتو آوردند ــ  دور تو می گردند ، واویلا

مولایابن الزهرا (3 )، حسین جان

******

از خجالت من سر به پای تو می گـــــذارم                جز دو طفل خود هدیه ای دیگر من ندارم

من دل بر تو بستم ــ  از تو خجل هستم ــ  همین باشد هستم ، واویلا

مولایابن الزهرا (3 )، حسین جان

******

جسم طفلان من اگر گردد پاره پاره            به فدای یک تار گیسوی شیر خواره

ای دین و ایمانم ــ  ای بهتر از جانم ــ  در خیمه می مانم ، واویلا

مولایابن الزهرا (3 )، حسین جان

**********************

عبدالله ابن الحسن

من که از خیمه آمدم سوی قتلگـــاهت             در نمازم من قبله ام باشد روی ماهت

من دل بر تو بستم ــ  عبدالله ات هستم ــ  از عشق تو مستم ، واویلا

عمو عمو جانم (3 ) ، عمو جان

******

آمدم تا از روی ماه تو بوسه گیرم                آمدم تا بر روی سینه ات من بمیرم

گربابا ندارم ــ  از تو ای دلدارم ــ  دل بر نمی دارم ، واویلا

عمو عمو جانم (3 ) ، عمو جان

******

چشم خود وا کن یا ثارالله و ابن ثاره               آنقدر گویم شد دلم تنگ شیر خواره

رویت روی بابا ــ  بویت بوی بابا ــ  رفتم سوی بابا ، واویلا

عمو عمو جانم (3 ) ، عمو جان

******

من به قربان روی مانند قــمــر تو                 غم ندارم من گرشده دستم سپر تو

عمو دیده بگشا ــ عمو کن تماشا ــ  جان دادن من را ، واویلا

عمو عمو جانم (3 ) ، عمو جان

**********************

قاسم ابن الحسن

با لب پر خون چه رجزهایی خوانده ام من               غم ندارم گر بی کس و تنها مانده ام من

ای دین و ایمانم ــ  ای بهتر از جانم ــ  من با تو می مانم ،عمو جان

عمو عمو جانم (3 ) ، عمو جان

******

روی تو ماهم دیده بر راهم کی می آیی                  کس نمی داند من کجا هستم تو کجایی

من که جان برلبم ــ  بین در تاب و تبم ــ  من زیر مرکبم ، عمو جان

عمو عمو جانم (3 ) ، عمو جان

******

کن تمــاشـــــــایم تا ببینی من نیمه جانم                  می شنیدم من که شکست اینجا استخوانم

گل را تنها دیدند ــ  با صد نیزه چیدند ــ  به هر سو پاشیدند ، عمو جان

عمو عمو جانم (3 ) ، عمو جان

******

آرزو دارم در کنار تو جان سپــــارم                 سر ندارم تا روی دامانت سر گذارم

نازت را خریدم ــ  در خونم غلطیدم ــ  ببین قد کشیدم ، عمو جان

عمو عمو جانم (3 ) ، عمو جان

**********************

حضرت علی اصغر (ع)

پیش چشمانم شد تماشایی طفل مســــتــم                آخرین یارم دست و پا می زد روی دستم

او طفل رباب است ــ  او در پیچ و تاب است ــ  او تشنه آب است ، واویلا

لای لای علی اصغر(3 )، علی جان

******

غنچه هستی و دست من ساقه ای علی جان                بوسه می گیرم من ز قنداقه ای علی جان

ای آخرین یارم ــ  تنها تو را دارم ــ  ای گل بی خارم ، واویلا

لای لای علی اصغر(3 )، علی جان

******

روی دست من می درخشی تو چون ستاره              دیده بگشا و غربت من را کن نــظــــــاره

حال من درهم شد ــ عمر من هم کم شد ــ  تا سر تو خم شد ،  واویلا

لای لای علی اصغر(3 )، علی جان

******

پر ز خون کردند روی مانند قمرت را                  خنده های تو می کشد آخر پدرت را

من شدم سرگردان ــ  می روم علی جان ــ  گه خیمه گه میدان ، واویلا

لای لای علی اصغر(3 )، علی جان

**********************

حضرت علی اکبر (ع)

یوسف لیلا  از حرم آمد سوی میدان               به روی دست همه زنها عطر و قرآن

زینب کن تماشا ــ  به این قد و بالا ــ  کرده محشر بر پا ، واویلا

بابا علی اکبر( 3 )، واویلا

******

من هم از خیمه می روم سوی ماه لیلا            نور چشم من پیش چشمم شد اربأ اربا

ابرو کمان من ــ  بهتر از جان من ــ  ماه کنعان من ، واویلا

بابا علی اکبر( 3 )، واویلا

******

ای تماشایی خیز و از جا و کن تماشا            صاحب خیمه کرده گم راه خیمه ها را

من دل بر تو بستم ــ  ای عصای دستم ــ  من از پا نشستم ، واویلا

بابا علی اکبر( 3 )، واویلا

******

شمع خاموشم بی تو می سوزد تار و پودم            گر نبود عمه در کنار تو مرده بودم

ای جوان من پیرم ــ  از تو بوسه گیرم ــ  از غمت میمیرم ، واویلا

بابا علی اکبر( 3 )، واویلا

**********************

حضرت عباس (ع)

قبله ام باشد روی چون ماهت یابن الزهرا              دستم افتاده بر سر راهت یابن الزهرا

گل ام البنین ــ  شده نقش زمین ــ  بیا ای نازنین ، واویلا

مولا حسین جانم ( 3 )، حسین جان

*** ***

کمتر ای مولا مشک خالی را کن نظاره          تا ابد هستم خجل از روی شیر خواره

من در پیچ و تابم ــ  سقای بی آبم ــ  به فکر ربابم ، واویلا

مولا حسین جانم ( 3 )، حسین جان

******

وای اگر بیند چشم پر خونم روی خیمه                تا نفس دارم بر نمی گردم سوی خیمه

دارم سوز و حالی ــ  ای مولی الموالی ــ  من و مشک خالی ، واویلا

مولا حسین جانم ( 3 )، حسین جان

******

باتو می گویم که وضو از خون دارد عباس             ای همه هستم، تو ببین هستم زائر یاس

هستم گریان او ــ  سر به دامان او ــ  جانم قربان او ، واویلا

مولا حسین جانم ( 3 )، حسین جان

**********************

شب عاشورا

شب عاشورا دیدنی باشد دشت و صحرا             بر مشــــام ما از حـــــرم آید بوی زهــرا

گرفته مه پاره ــ  احیا در گهواره ــ  گوید هر ستاره ، واویلا

مولا حسین جانم ( 3 )، حسین جان

******

در دل خیمه هر دلی امشب با حسین است              ذکر لب های زینب کبری یا حسین است

می بوسم روی او ــ  هر تار موی او ــ  طاق ابروی او ، واویلا

مولا حسین جانم ( 3 )، حسین جان

******

دیدنی باشد تا سحــــــر حال آل هــــاشم                 می زند مادر شانه بر تار موی قــــــاسم

باشد در خیمه ها ، قاسم در کربلا ــ  در ذکر و در دعا ، واویلا

مولا حسین جانم ( 3 )، حسین جان

******

دیـــده طفلان به تمــاشـــای روی عـبـــاس               خیمه ها امشب شده سر مست بوی عبــاس

یک سو باشد اکبر ، یک سو عون و جعفر         بر پا گشته محشر ، واویلا

مولا حسین جانم ( 3 )، حسین جان

**********************

وداع امام حسین (ع)

قبله ام باشد ماه روی تو ای حسین جـــان                 لیله قـــدرم تار موی تو ای حسین جـــــان

منم طرفدارت ــ  دست علی یارت ــ  خدا نگهدارت ، واویلا

حسین مهلا مهلا ، حسین یابن الزهرا

حسین یابن الزهرا ، حسین جان

******

یوسف زهرا سر بازارم می کشی تــــو               با وداع خود عاقبت من را می کشی تو

می بوسم رویت را ــ  هر تار مویت را ــ  زیر گلویت را ، واویلا

حسین مهلا مهلا ، حسین یابن الزهرا

حسین یابن الزهرا ، حسین جان

******

قدری آهسته قــــدری آهسته ای دل آرا                تا بگیرم من بر سرت قرآن یابن الزهرا

بر مویت اسیرم ــ  دیگر از جان سیرم ــ  من بی تو می میرم ، واویلا

حسین مهلا مهلا ، حسین یابن الزهرا

حسین یابن الزهرا ، حسین جان

******

دیده بگشا و خیمه هـــایت را کن نظاره                 واکن از گوش دختران خود گـــوشواره

ای دین و ایمانم ــ  ای بهتر از جانم ــ  بی تو نمی مانم ، واویلا

حسین مهلا مهلا ، حسین یابن الزهرا

حسین یابن الزهرا ، حسین جان

: امتیاز

ذکر سینه زنی به پنج سبک مختلف برای ده شب اول محرم

شاعر : ناشناس نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

سبک پخش

من سفیر عشق حجت خدایم                       از فداییان مصباح الهدایم

در سرم هوای او           جانم به فدای او              ای مردم عالم ، ای مردم عالم


ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

غیر یا حسین بر روی لب ندارم                     همچنان امام ، تشنه جان سپارم

شد شکسته دندانم          بر لب آمده جانم         ای مردم عالم ، ای مردم عالم

**********************

اشک سرخ عالم شد روان زدیده               که حاجی زهرا  کربلا رسیده

کربلا زمین غم         دشت محنت و ماتم         ای مردم عالم ، ای مردم عالم

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

می شود در اینجا اشک غم روانه               جسم کودکان و ضرب تازیانه

غصه های هجران و        گریه ی یتیمان و        اوج غصه و غم ، ای مردم عالم

 **********************

شد خرابه پر از ، اشک و آه و ناله              مهمان آمده بر ،دختر سه ساله

شاه شهدا آمد          در طشت طلا آمد          واویلا واویلا واویلا واویلا

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

شد روان ز غربت ، اشکم از دو دیده                 مثـــل مـــادر تــو قـــامتـــم خـمـیــــده

دل زخمی غمهایت         کی بریده رگهایت         واویلا واویلا واویلا واویلا

 **********************

گفته دخت حیدر گرچه نور عینند               بچه های زینب نـــوکر حسیـــنند

اشکشان برای تو         جانشان فدای تو         یا سیّدَ العطشان یا سید العطشان

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

دو دسته گـــل من ای عزیز حیـــدر               به فدای تـــار موی علـــی اکــبـــــر

بر دو لاله ام ای جان              ده اجازه میدان         یا سیّدَ العطشان یا سید العطشان

**********************

ای قبــلــه دلــهـــا رخــســـار مه تو               شد قــتــلگـــه من  ، در قــتــلگـــه تو

عبد الّه محزونم         ، از غم تو دلخونم            ای عموی مظلوم ای عموی مظلوم

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

دست من جدا شد ، در ره تو مـــــولا              زنده شد دوباره ، روضه های سقّـــــا

دل به عشق تو بستم        زاده حسن هستم       ای عموی مظلوم ای عموی مظلوم

**********************

ای عــمـــو ببین از ، پشت زین فتـــادم                   غرق خاک و خونم ، خود برس به دادم

محشری به پا گشته         قاسمت فدا گشته           ای عموی مظلوم ای عموی مظلوم

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

تشنه جـــان سپـــردم ، در راه ولایت                  ای دار و نـــدارم ، جــــانم به فدایت

فم به دل نشسته شد            سینه ام شکسته شد           ای عموی مظلوم ای عموی مظلوم

**********************

بوده ای تو بود و ، هست من علی جان                دست و پا مزن بر ، دست من علی جان

ای ماه درخشانم ،       ای کودک عطشانم ،         لالایی علی جان لالایی علی جان

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بین موج خون تو ، غرق ِ در شرر من                تسلیت خـــــدا گفت ، در غم تو بر من

خشکیده چو لبهایت ،        وای از دل بابایت ،             لالایی علی جان لالایی علی جان

 **********************

در میـــان میـــدان پیش چــشــــم بابا                  جــســم پر ز خونت ، گشته اربــاً اربا

پیش چشم من اینجا ،           دست و پا نزن بابا            ای روح و روانم ای تازه جوانم ...

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

تا روز قــیـــامت بر غــمت اســیـــرم                       داغ تو علــی جان ، چون نموده پــیرم

ای کشته ی لب تشنه ،         خورده نیزه و دشنه               ای روح و روانم ، ای تازه جوانم ...

**********************

بـــوده تــا به آخـــر هــمــراه ولایت                  عــبـــاس فــدا شـــد ، در راه ولایت

فرق او دوتا گشته ،          دست او جدا گشته ،            واویلا واویلا واویلا واویلا ...

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

دار د او همیشه ، سوز غـــم به سینه              می کشد خجـــالت از روی سکینـــه

رفته صبر و تاب او          تیر و مشک آب او              واویلا واویلا واویلا واویلا

**********************

از حرم به غـــربت می رسد نــــوایی                      بر حسین و زینب ، شد شب جــــدایی

جان او شود بر لب ،            ناله می زند زینب            واویلا واویلا واویلا واویلا ...

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

نـــاله دارم امشب ، ای امـــان ز فــــردا                         شــمـــر بی حیـــا و ، یک غـــریب تنها

تا به محشر کبری ،            ناله میزند زهرا  ،               واویلا واویلا واویلا واویلا

**********************

آهستـــه بــــرو ای سیـــد شهیـــــدان                          خواهرت رسیده با دو چشم گـــریان

مانده روی لب آهت            دست حق به همراهت           ای یوسف زهرا  ای یوسف زهرا

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

تو غرقِ به خون و بی یار و مجیب و                    من می مانم و یک عـــــدّه نا نجیب و

بهر انقلاب آیم               مجلس شراب آیم                  واویلا واویلا واویلا واویلا

**********************

آتــش جـــفـــا و ظلـــم بـــی بــهــــانـــه                         جــســم کــــودکان و ضرب تـــازیـــانه

چه قلوب سوزانی ،            چه شام غریبانی                  واویلا واویلا واویلا واویلا

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

غرق تب به خیمه ، زین العابدین است                   پیــکـــر شهیدان بر روی زمین است

جان عالمی برلب              وای از دل زینب             واویلا واویلا واویلا واویلا

: امتیاز

ذکر سینه زنی برای ده شب اول محرم 1

شاعر : نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

سبک پخش

من و این همه غم، ارباب ارباب              ببرم به حرم، ارباب ارباب ( 2 ) وای آه ( 3 )

نـفــس نفسِ من ، شعــرغــم تو                انشالله  بــمیــرم، تــو حرم تو/ حسین ثارالله


حسین ثارالله  ـــ   اباعبدالله ( 3 )

نوکریت آبروم ، ارباب ارباب             کربلات آرزوم، ارباب ارباب ( 2 ) وای آه ( 3 )

دعا کن آقا جون، تا خدایی بشم            دستمو که بگیری، کـربلایــی میشم / حسین ثارالله

حسین ثارالله  ـــ   اباعبدالله ( 3 )

به تو نـالــه زنــم، ارباب ارباب            یار بی کفنم، ارباب ارباب ( 2 ) وای آه ( 3 )

عجب قیامتی شد، به کربلا حسین          غریبونه سرت، شده جدا حسین / حسین ثارالله

حسین ثارالله  ـــ   اباعبدالله ( 3 )

**********************

پُر ِ درد ِ تــوأم ، مــولا حـسیــن                  کوچه گرد توأم ، مــولا حـسیــن ( 2 ) وای آه ( 3 )

انشا الله یه روزی ، بشم فدای تو                  نبینم آقا جون ، غم بچه های تو / حسین ثارالله

حسین ثارالله  ـــ   اباعبدالله ( 3 )

**********************

رنگ و روم پریده،  بابا حسین                قامتم خمیده ، بابا حسین ( 2 ) وای آه ( 3 )

به روی لبــمــه،  شــور دم تو              سه ساله ی تو شد،  پیرغم تو / حسین ثارالله

حسین ثارالله  ـــ   اباعبدالله ( 3 )

**********************

زینب ِ حزین و، غم پرورم               بچه هام  به فدات،  بــرادرم ( 2 ) وای آه ( 3 )

میره تا آسمون ناله های من              فدای بچه هات بچه های من / حسین ثارالله

حسین ثارالله  ـــ   اباعبدالله ( 3 )

**********************

گــل یــاسمنم ، وجهُ اللهم               پسـر حـسـنـم، عبــداللهــم ( 2 ) وای آه ( 3 )

آتیش دلــم از، سوز آه تو             عُــروج منه از،  قتـلگــاه تو / حسین ثارالله

حسین ثارالله  ـــ   اباعبدالله ( 3 )

**********************

روشنــی دلــم ، خورشید من               به دادم برس ای،  امید من ( 2 ) وای آه ( 3 )

شده نصیب من ، کینه ی عدو                شکسته سینه ی،  قاسمت عمو / حسین ثارالله

حسین ثارالله  ـــ   اباعبدالله ( 3 )

**********************

طفل خاموش من، علی لای لای             ای کفن پوش من، علی لای لای ( 2 ) وای آه ( 3 )

رو دستهای بابا، جون دادی ولی             زدی میان خون، دست و پا علی / حسین ثارالله

حسین ثارالله  ـــ   اباعبدالله ( 3 )

**********************

گــل زیـبــای من، علــی اکبـر             اربــاً اربـــای من، علی اکــبر ( 2 ) وای آه ( 3 )

علی خـیز و ببین، چشم تر من                با من حـرفــی بــزن، ای پسر من / حسین ثارالله

حسین ثارالله  ـــ   اباعبدالله ( 3 )

**********************

افتـادم روی خــاک،  یا سیدی                 اخــا اَدرک اخاک، یا سیدی ( 2 ) وای آه ( 3 )

میــره تا آسمــون، سوز آه من                 مــدیـنــه ای شــده ، قتلگاه من / حسین ثارالله

حسین ثارالله  ـــ   اباعبدالله ( 3 )

**********************

ناله ی دلا و،  رنج و محنت               شب عاشورا و، اشک غربت ( 2 ) وای آه ( 3 )

امشب حــرمــه و رنگ پریده               فـــردا سـر آقــام ، مـیــشه بُریده / حسین ثارالله

حسین ثارالله  ـــ   اباعبدالله ( 3 )

**********************

الــســلامُ عـلــی، ذبـــیـح ِ الله              شهید ِ سرجُـــدا ، یــا ثـــارالله ( 2 ) وای آه ( 3 )

برات بمیـــرم ای، شــاه شهدا               سـرِت بریــده شد،  تشنــه ز قـفـا / حسین ثارالله

حسین ثارالله  ـــ   اباعبدالله ( 3 )

**********************

آتیش خیــمه ها ، ای وای ای وای        ناله ی بچه ها، ای وای ای وای ( 2 ) وای آه ( 3 )

تـسـلی مــیــدادن،  بـــه آل عبــا           با کـعــب نی و بــا ، تــازیـانــه ها / حسین ثارالله

حسین ثارالله  ـــ   اباعبدالله ( 3 )

: امتیاز

سبک سینه زنی با صلوات برای دهه اول محرم

شاعر : نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

سبک پخش

اللهم صل عــلــی ثــارالله شهیــد ســـر جـــدا            اللهم صل علی محمد و آل محمد

السلامُ عــلــی ذبیــح ِ العـطــشان،سَیدُ الـشُهدا            اللهم صل علی محمد و آل محمد


صلوات خدا بر آن سرهای بر روی نیزه ها             اللهم صل علی محمد و آل محمد

بر هفتاد و دو لاله ی پرپر ِ صحرای کربلا              اللهم صل علی محمد و آل محمد

صلوات خـــدا و خلق خــدا بــر امـامُ الهُدی              اللهم صل علی محمد و آل محمد

بر مسلوبُ العِمامَة ِ وَ الرّداء،غســیلٌ بـالّدِما              اللهم صل علی محمد و آل محمد

****************************

حضرت مسلم بن عقیل علیه السلام

صلوات خــدا و خـلــق خــدا، بر شــاه شهدا              اللهم صل علی محمد و آل محمد

بر سفیر حسین به شهر کوفه، مسلم با وفـــا              اللهم صل علی محمد و آل محمد

بر سفیر حجت ربّ جلـیــل، مسـلـم بن عقیل             اللهم صل علی محمد و آل محمد

برآنکه خواند مِدحتش جبرئیل،مسلم بن عقیل            اللهم صل علی محمد و آل محمد

برآنکه گوید بر دارُ العماره،با اشک وبا ناله             اللهم صل علی محمد و آل محمد

میا به کوفه ای عزیز زهرا،به حقّ سه ساله              اللهم صل علی محمد و آل محمد

****************************

ورود کاروان به کربلا

صلــوات خــدا به اهــل بیت ِ،سیــد الـشـهــدا             اللهم صل علی محمد و آل محمد

به قافله ای که رسیده از مکه،به دشت ِکربلا             اللهم صل علی محمد و آل محمد

صلوات خدا به دلهایی که،شد از غم شکسته              اللهم صل علی محمد و آل محمد

صلوات خدا به بانویی که،در محمل نشسته               اللهم صل علی محمد و آل محمد

جاری بُوَد تا به صبح قیامت،از دیده اشک غم               اللهم صل علی محمد و آل محمد

روزی رسد که زینب می ماند و،یک صحرا نامَحرم               اللهم صل علی محمد و آل محمد

****************************

حضرت رقیه سلام الله علیها

صلوات خـــدا به تـــو کــه جـــان ِ،ابا عـبــداللهی           اللهم صل علی محمد و آل محمد

ای زهرای سه ساله ی کربــلا،تو عصمتُ اللهی            اللهم صل علی محمد و آل محمد

منزل به منزل جاری از چشمانت،اشک دانه دانه           اللهم صل علی محمد و آل محمد

کاخ ستم شد از اشک و ناله ات،خراب و ویرانه             اللهم صل علی محمد و آل محمد

تربت تو در شرف و تقدّس،چون عــــرش معظّم            اللهم صل علی محمد و آل محمد

حجاب وصبر وعصمت وعفافت،زبانزد به عالم             اللهم صل علی محمد و آل محمد

****************************

طفلان حضرت زینب،حضرت حر و اصحاب امام حسین علیهم السلام

صلوات خـــدا و خــلایـــق بر محضر آلُ الله              اللهم صل علی محمد و آل محمد

بر بچه های زینب و به حُرّ و اصحاب ثارالله             اللهم صل علی محمد و آل محمد

صلوات خدا به آنکه بُــود ســربـــاز راه دین              اللهم صل علی محمد و آل محمد

هر که در راه خدا جان داده و افتاده بر زمین             اللهم صل علی محمد و آل محمد

برشهدا ازصدر دین اسلام تا به عصر حاضر            اللهم صل علی محمد و آل محمد

خدا بُود بر این عرض ارادت هم شاهد هم ناظر             اللهم صل علی محمد و آل محمد

****************************

بچه های امام حسن علیه السلام

صلوات خــدا بــر لاله هــای بهشت مجتبی             اللهم صل علی محمد و آل محمد

به محضر عبدالله و قــاســم و حســن ِ مُثَنّی             اللهم صل علی محمد و آل محمد

صلوات خدا به شهامت و صبر و ایثارشان             اللهم صل علی محمد و آل محمد

دلهای عاشقان و سینه زنان شد گرفتارشان             اللهم صل علی محمد و آل محمد

به حقّ این نور چشمان آقــا امـــام ِ مجتبـی             اللهم صل علی محمد و آل محمد

ما را رسان در راه دین و قرآن به جمع شهدا             اللهم صل علی محمد و آل محمد

****************************

حضرت علی اصغر علیه السلام

صلوات خدا بر آن سرباز ِ، شش ماهه ی حسین           اللهم صل علی محمد و آل محمد

آنکه بُود عاشق روی مـــاهش،تـمــام عالمین           اللهم صل علی محمد و آل محمد

صلوات خدا بر آن کودکی ، که باب المُراد است             اللهم صل علی محمد و آل محمد

رضیع است در راه قرآن مرد ِ، ایثار و جهاد است            اللهم صل علی محمد و آل محمد

صلوات عالم نثار آنکه ، در طفلی فـــدا شد             اللهم صل علی محمد و آل محمد

فدایی ِ اسلام و شریعت و ، مکتب خــدا شد             اللهم صل علی محمد و آل محمد

****************************

حضرت علی اکبر علیه السلام

صلوات خـــدا و خلق خــدا بـر شبه پیـمـبــر            اللهم صل علی محمد و آل محمد

صلوات تـمــامیّ کــائـنــات بر علی ّ اکـبـــر            اللهم صل علی محمد و آل محمد

صلوات خدا بر آن جوانی،که پیر وفـــــا بود            اللهم صل علی محمد و آل محمد

در میدان عشق و شور و شهادت،او ارباً ارباً بود            اللهم صل علی محمد و آل محمد

جـــاری شده میـــان هلهله و شــادی دشمنها             اللهم صل علی محمد و آل محمد

خون از تمام پیکر علی و اشک از چشم بابا             اللهم صل علی محمد و آل محمد

****************************

حضرت عباس علیه السلام

صلوات خدا و خلق خــــدا بر فرزند حیــدر             اللهم صل علی محمد و آل محمد

خار چشم دشمنان حسین و عــلمـــدار لشگر            اللهم صل علی محمد و آل محمد

صلوات خدا بر آن آقایی که فرقش دو تا شد             اللهم صل علی محمد و آل محمد

کنار نهر علقمه دستش از پیکرش جـــدا شد             اللهم صل علی محمد و آل محمد

صلوات خدا بر آن آقایی که تشنه جان  داده              اللهم صل علی محمد و آل محمد

دستش شبیه پاره های قـرآن بر زمین افتاده              اللهم صل علی محمد و آل محمد

: امتیاز

زبانحال عبدالله بن الحسن

شاعر : علیرضا لک نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : غزل

دردی به سیـنه هست که خاکــسترم کند          در دست های محکم تو مضطرم کند

خشکم کند به شــعلــۀ این داغ مــانــدنم          با ابـــرهــای اشـــک ببـاید تـرم کـند


آه ای خدا به عمّه چه گویم که لحظه ای         بالــم دهد، رها کُــنَــدم، بــــاورم کند

من مـــی پرم خدا کند او تیغ خویش را          جای عمــو حواله ی بال و پــرم کند

قیچـــی زد و برید و مرا تکّه تکّه کرد          اصلاً اراده کــرد گـلـی پــرپــرم کند

حالا که من به سـیـنۀ زخمش رسیده ام          بگذار، دست های کسی بی سـرم کند

: امتیاز

زبانحال عبدالله بن الحسن

شاعر : محمد سهرابی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : غزل

شمسی و روی زمین با روی ماه افتاده ای         تا اذان مانـده چرا در سجده گاه افتاده ای

سینه تنگ وعرصه تنگ وغربت تو میکشد         زیر دسـت و پای دشمن بی سپاه افتاده ای


گفت بـابا دست خود را حائل رویت کنم          راســت گفته مثل زهرا بی پناه افتاده ای

ای عمو از خیمه مـی آیم کمی آرام باش          از چه با زانو به سوی خیمه راه افتاده ای

خوب معلوم است از پیشانی و ابروی تو          با رخت از روی مرکب گاه گاه افتاده ای

در دل گودال جای ماه رویی چون تو نیست          یوســـف زهــرا چرا دربین چاه افتاده ای

من به هل مـــن ناصر تو آمدم در قتلگاه          آمــدم دشمن نــگوید از نــگــاه افـتاده ای

: امتیاز